عضو بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت گفت: در مذاکرات مربوط به برجام، ترامپ بارها مواضع خود را تغییر داد و این بی‌ثباتی باعث شد که طرف‌های مقابل نتوانند به او اعتماد کنند. این رفتارها نه تنها مذاکرات را بی‌فایده کرد، بلکه باعث شد که بسیاری از کشورها به دنبال شرکای جدیدی برای همکاری‌های بین‌المللی باشند.
امیر شهبازی، عضو بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت در گفت‌وگو با نیوزلند، با بیان اینکه دوران اول ریاست دونالد ترامپ بدون شک یکی از بحث‌برانگیزترین دوره‌ها در تاریخ معاصر آمریکا و حتی جهان بوده است، اظهار کرد: ترامپ با شعار “اول آمریکا” وارد کاخ سفید شد و بسیاری از تصمیمات او بر پایه این شعار بود. اما آنچه که این دوره را متمایز کرد، خروج از معاهدات بین‌المللی مهمی مانند برجام و معاهده پاریس بود. این تصمیمات نه تنها روابط بین‌المللی آمریکا را تحت تأثیر قرار داد، بلکه تأثیرات عمیقی بر امنیت جهانی و محیط زیست گذاشت.
وی افزود: خروج از معاهده‌هایی مانند برجام و معاهده پاریس، جایگاه آمریکا را به عنوان یک قدرت قابل اعتماد در عرصه بین‌المللی تضعیف کرد. برجام که نتیجه سال‌ها مذاکره بین ایران و قدرت‌های جهانی بود، به یک باره توسط ترامپ زیر سؤال رفت. این اقدام نه تنها اعتماد سایر کشورها به آمریکا را کاهش داد، بلکه باعث شد بسیاری از متحدان سنتی آمریکا نیز نسبت به سیاست‌های این کشور دچار تردید شوند. به طور مشابه، خروج از معاهده پاریس که هدف آن مقابله با تغییرات اقلیمی بود، نشان داد که ترامپ اولویت‌های اقتصادی کوتاه‌مدت را بر منافع بلندمدت جهانی ترجیح می‌دهد.
شهبازی بیان کرد: ترامپ قطعاً تلاش کرد تا نقش آمریکا را در جهان بازتعریف کند، اما این بازتعریف بیشتر به سمت انزواگرایی و یک‌جانبه‌گرایی پیش رفت. او معتقد بود که معاهدات بین‌المللی بار مالی و سیاسی زیادی بر دوش آمریکا می‌گذارند و این کشور باید بیشتر بر منافع داخلی خود تمرکز کند. اما مشکل اینجا بود که این رویکرد باعث شد آمریکا نتواند از مزایای همکاری‌های چندجانبه بهره‌مند شود. در واقع، ترامپ با این تصمیمات، آمریکا را از بسیاری از فرصت‌های دیپلماتیک و اقتصادی محروم کرد.
وی افزود: شخصیت ترامپ بدون شک یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری تصویر او در عرصه بین‌المللی بود. او به عنوان یک رهبر غیرقابل پیش‌بینی شناخته می‌شد که گاهی اوقات تصمیماتش بیشتر بر پایه احساسات و غرور شخصی بود تا تحلیل‌های منطقی و استراتژیک. این موضوع باعث شد که بسیاری از کشورها در مذاکرات با آمریکا دچار سردرگمی شوند. برای مثال، در مذاکرات مربوط به برجام، ترامپ بارها مواضع خود را تغییر داد و این بی‌ثباتی باعث شد که طرف‌های مقابل نتوانند به او اعتماد کنند. این رفتارها نه تنها مذاکرات را بی‌فایده کرد، بلکه باعث شد که بسیاری از کشورها به دنبال شرکای جدیدی برای همکاری‌های بین‌المللی باشند.
عضو بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت بیان کرد: قطعاً تأثیرات این رفتارها بلندمدت خواهد بود. حتی پس از پایان ریاست ترامپ، بسیاری از کشورها هنوز نسبت به تعهدات آمریکا در معاهدات بین‌المللی تردید دارند. این موضوع به ویژه در مورد متحدان سنتی آمریکا در اروپا و آسیا صادق است. آنها اکنون به دنبال ایجاد شراکت‌های جدید و کاهش وابستگی به آمریکا هستند. از سوی دیگر، رفتارهای ترامپ باعث شد که برخی از رقبای آمریکا، مانند چین و روسیه، از این فرصت استفاده کنند و جایگاه خود را در عرصه بین‌المللی تقویت کنند.
وی افزود: بدون شک دوران اول ترامپ درس‌های مهمی برای آینده دیپلماسی جهان دارد. اولاً، این دوره نشان داد که یک‌جانبه‌گرایی و انزواگرایی نمی‌تواند راه‌حل مناسبی برای چالش‌های جهانی باشد. آمریکا نیاز دارد تا دوباره اعتماد جامعه بین‌المللی را جلب کند و این کار تنها از طریق مشارکت فعال در معاهدات و همکاری‌های چندجانبه ممکن است. ثانیاً، این دوره نشان داد که شخصیت رهبران می‌تواند تأثیرات عمیقی بر سیاست‌های بین‌المللی داشته باشد.بنابراین، انتخاب رهبرانی که توانایی مدیریت بحران‌ها و ایجاد اعتماد را دارند، برای آینده آمریکا حیاتی است.
انتهای پیام
منبع:www.isna.ir
