زردی پرسپولیس از درویش؛ داستان سرخِ کمرنگ – نیوزلند

در فصلی که شاهد ناکامیهای پی در پی برای سرخها هستیم، به نظر میرسد اغلب لیدرهای پرسپولیس هم به جای ایستادن در کنار تیم و حمایت از آنها، تمام تلاششان برای حذف و خاموش کردن صدای اعتراض هواداران است.
به گزارش سرویس ورزشی نیوزلند، موفقترین تیم یک دهه اخیر فوتبال ایران، در فصل جاری نشانی از آنچه مورد انتظار هواداران است، ندارد. تیمی که سالها در بنای زیبای ساخته شده توسط برانکو زندگی کرد و پس از آن هم یحیی گلمحمدی و اوسمار مسیر مدنظر را به بهترین شکل ادامه دادند، اما حالا که ۲۰ هفته از لیگ برتر بیستوچهارم را پشت سرگذاشتهایم، امید سرخها برای کسب جام در حال کمتر شدن است.
این اتفاق در شرایطی میافتد که پرسپولیسیها یکی پس از دیگری از قطار رسیدن به جام در این فصل، پیاده شدند. حذف از لیگ نخبگان و جام حذفی و البته شکست در دیدار سوپرجام برابر سپاهان، وضعیتی را رقم زده که به نظر میرسد سرخها فصلی کاملاً ناکام را سپری خواهد کرد.
پرسپولیس فصل را با تغییرات روی نیمکت پشت سرمی گذارد؛ ۵ تیر به صورت رسمی اعلام شد که خوان کارلوس گاریدو به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شده است. مربی ۵۹ ساله اسپانیایی نتوانست انتظارات را برآورده کند و البته با دخالت برخی عوامل، دو هفته مانده به پایان نیم فصل از سمت خود برکنار شد تا مرد محبوب سرخها به صورت موقت هدایت تیم را برعهده بگیرد.
کریم باقری بیشتر از آنچه مورد توافق و علاقهاش بود، به عنوان نفر اول روی نیمکت نشست و بارها از تأخیر در انتخاب سرمربی جدید، گلایه کرد. در نهایت یک ماه پس از جدایی گاریدو، این بار قرعه به نام یک مربی ترکیهای افتاد. اسماعیل کارتال ۶۳ در شرایطی توافق کرد و قرارداد بست که پیش از آن روزهای نسبتاً زیادی برای جلب رضایت ماتزاری ایتالیایی از دست رفت. همان مربیای که این روزها شروطش برای باشگاه استقلال و پذیرش هدایت آبیها، خبرساز شده است.
گرچه ناکامی سرخپوشان پایتخت صرفاً به تغییرات سرمربی محدود نمیشود و عامل مهم دیگری، چون کیفیت نازل بخش قابل توجهی از بازیکنان هم مزید بر علت شده تا میلیونها هوادار حتی نشانههایی از بهبود اوضاع را هم احساس نکنند.
با تمام این اوصاف بهتر است آشغالها را زیر فرش پنهان نکنیم! آنچه مورد اشاره قرار گرفت تنها یک بازیگر اصلی داشته و آن هم کسی نیست جز مدیرعامل باشگاه و البته اعضای نه چندان کارآمد هیئت مدیره. واقعیت آن است که در فصل نقلوانتقالات ابتدای فصل و شرایطی که در اردوی پرسپولیس پیش از آغاز فصل حس میشد، برای بسیاری از کارشناسان، پیشکسوتان و هواداران، مثل دودی بود که از کوه قبل از فوران آتشفشان، خارج میشود و حتی از فاصله دور هم قابل رویت است.
تعللها و انتخابهای رضا درویش چه در بخش جذب بازیکن و چه انتخاب سرمربی، حالا بلایی سر پرسپولیس آورده که مدتهاست هواداران برای رهایی از آن، فریاد میزنند و شعار میدهند. بله! قرار نیست مدیرعامل یا اعضای هیئت مدیره وارد زمین شوند و گل بزنند، اما عملکرد ضعیف آنها در فصل نقلوانتقالات، مسئلهای نیست که بتوان نادیده گرفت. گرچه در این بین بخشی از هواداران پرسپولیس معتقدند مالک این باشگاه که متشکل از کنسرسیوم بانکی با محوریت «بانک شهر» است هم نتوانسته به وظایف خود به خوبی عمل کند و بیشتر از هر چیزی دغدغه مسائل اقتصادی و درآمدزایی برای خود از نام پرسپولیس دارد.
در هر حال آنچه تردید خاصی در آن وجود ندارد، این است که پرسپولیس همچون بیماری اورژانسی نیازمند رسیدگی فوری است و البته چه بیرون زمین و چه داخل آن باید پوستاندازی صورت بگیرد. بدیهی است که در وضعیت فعلی کمترین ایراد و اشکال به اسماعیل کارتال وارد است که هم زمان زیادی از حضورش نمیگذرد و هم اینکه تیم را با سلیقه و نیاز خودش نبسته است. سرمربی پرسپولیس پس از نمایش ضعیف و انتقادبرانگیز تیمش برابر آلومینیوم اراک، اظهارنظری دلگرم کننده داشت و گفت: «به زودی خیلی چیزها در این باشگاه عوض خواهد شد.» این جمله کارتال را میتوان به انقلابی که پرسپولیس نیازمند آن است، تعبیر کرد.
منبع:www.tabnak.ir